Een wel zeer bondige en beknopte aflevering in het Valse
Appel Archief, met een zeefdruk uit 1969. Niet zijn mooiste, roept u misschien
uit, en ik kan u alleen maar gelijk geven. Maar dat terzijde. Enige tijd
geleden kon je de prent met enige regelmaat aantreffen op internetveilingen,
dus alle reden om hem eens nader te bekijken. De kleuren lopen hieronder nogal
uiteen, maar, zoals, al eerder vermeld, dit kan ook worden veroorzaakt door
verschillen in de instellingen van computer en/of camera. De eerste foto komt
het dichtst bij het origineel.
Het is lastig om verschillen in vorm te ontdekken en we moeten opnieuw concluderen dat men bij het vervalsen zorgvuldig te werk is gegaan.
Het is geen slordig broddelwerk. Toch is er een verschil dat opvallend genoeg
is om als criterium voor vals/echt dienst te kunnen doen. De roze achtergrond
loopt niet rondom door. Aan de linker- en onderzijde vinden we opeens open
stukken. Als we het origineel goed bekijken, zien we dat dit kleurvlakken zijn
in heel licht geel/creme. Op de vervalsing is dit stuk echter onbedrukt: wat we
zien is wit van het papier. Of anders gezegd, er ontbreekt een drukgang in de
vervalsing!
Nog een belangrijk verschil, zij het van andere aard: het
origineel is gedrukt in een oplage van 75, de vervalsing geeft een editie van
100 aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.